Announcement

Collapse
No announcement yet.

พี่ น้อง พ้อง เพื่อน !!! มาบอกประโยชน์ของการเล่นเกมหน่อยครับ

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • #31
    คลายเครียด ครับ
    เกือบถอนตัวไม่ขึ้น สมันเล่นเกม online เหมือนกัน ^^

    ถ้ารู้จักแบ่งเวลา ก็ดีไปครับ

    Comment


    • #32
      ทำให้มีไหวพริบครับ

      Comment


      • #33
        เกมมันเปันโลกจำลอง ดั่งนั้นผมว่ากานเล่นเกม มันทำให้เราได้ลอง ทำหลายสี่งหลายอย่าง ที่บางครั้งในชีวิดจรีงเราอาดไม่เคียทำ และเมื่อเราได้ลองทำแล้ว เราพอใจ เราก้อไม่ต้องไปทำในชีวิดจรีงเชั่น ขับลดเรัว มันก้อช่วยลดบันหาสังคมลงได้
        ปล เขืยนไทยผิดๆถูกนะครับ ขออะไพด้วย ผมเปันคนลาว ครับ พะยายามสุดๆๆแล้วครับ อิอิ

        Comment


        • #34
          Originally posted by TaO_OaT View Post
          กำลังรอผู้ใหญ่ที่เข้าใจอย่างท่านมาแก้ปัญหาอยู่ครับ
          มองกันต่างมุม ระหว่างผู้ใหญ่และเด็กเอง

          ซึ่งตอนเด็ก ๆ ผมก็เถียงพ่อแม่หัวชนฝาเรื่องข้อดีของเกมเช่นกัน ทั้ง ragnarok และเกม online อื่น ๆ จนพ่อแม่ต้องปล่อยเลยตามเลย พอมารู้ตัวอีกที่ นี้ตูกำลังติดเกมใช่มั้ยเนี้ย เกือบจะถอดตัวไม่ขึ้น ทำให้มารู้ว่า เกม online แนว ragnarok ไม่น่าจับเท่าไร เพราะกลัวไม่เก่งเหมือนชาวบ้านเค้า หรือไม่ทันไม่ทันชาวบ้าน เล่นแบบไม่มีตอนจบ ต้องเล่นไปเรื่อย ๆ จนผมต้องขยาดเกมแนวนี้ไปเลย ผมรู้ข้อดีมันมีอะไรบ้าง แต่ปัญหาคือบังคับตัวเองไม่ได้ เลิกไปซักพัก กลับมาเล่นใหม่ ก็ติดอีก จะบ้าตาย ได้แค่บังคับตัวเอง ถ้าเกมไหนเป็นเกมแนว ragnarok จะไม่ขอจับมันอีกเลย ถึงขนาดนั้นก็ยังเล่น GE หน้าตาเฉย เกือบติดไปอีกรอบ ดีที่ยังบังคับตนเองได้ ทำให้ไม่ได้เล่นเกมทั้ง online offline รู้สึกจะคุ้มตัวเองได้ดีขึ้น สั่งตัวเองทำสิ่งที่ไม่อยากทำได้ดีขึ้น
          เช่น อ่านหนังสือเรียน ตั้งใจทำการบ้าน ตั้งใจเรียน จนมาถึงตอนทำงาน ถึงได้รู้ว่า ทำไมผู้ใหญ่คิดแบบที่ท่านบอก เพราะเด็กส่วนใหญ่มันไม่เป็นแบบทีึ่ท่านเป็น เล่นอย่างเดียว ไม่ทำอย่างอื่น พ่อแม่บอกอะไรก็ไม่ฟัง เถียงตลอด แถมโดยเพื่อนลากมาเล่นต่ออีก แล้วจะทำให้พ่อแม่มาเห็นดีเห็นงามกับเกมได้ยังไง สิ่งที่เกมมีดีอะไร เราก็ไม่ทำให่พ่อแม่เห็น แต่เรากลับดันทำสิ่งที่ไม่ดีหรือข้อเสียของเกมออกมาให้เห็นด้านเดียว

          ก่อนจะว่าผู้ใหญ่หรือพ่อแม่ ผมว่า เราต้องให้ให้ผู้ใหญ่เห็นก่อนว่า เกมไม่ได้มีแต่ข้อเสีย แต่พวกเราเองที่ไม่ได้ทำ แถมยังทำให้เลวลงไปอีก ผมคิดว่า เราไม่มีสิทธิ์ไปว่าพ่อแม่เลยด้วยซ่ำ เพราะเราเป็นคนที่เล่นเกม ไม่ใช่พ่อแม่ พ่อแม่มีสิ่งที่ต้องทำตั้งเยอะ ยิ่งเราเรียนสูงขึ้น ยิ่งทำให้พ่อแม่ปาดเหงื่อมากขึ้นอีก เราไม่เห็นพ่อแม่ปาดเหงื่อแน่ ๆ เพราะเราอยู่ไหน ไม่ต้องถาม รู้ ๆ กัน พวกเราไม่สนใจด้วยซ้ำ จนกว่าจะมาเจอด้วยตัวเอง

          โทษพ่อแม่ไม่สอนให้ลูกแบ่งเวลานะเหรอ ต้องถามตัวเราก่อน ผมว่าพ่อแม่บอกกันแถบทุกคน แต่ไม่เคยจะเชื่อฟังเลย แม้แต่ทำตามก็ไม่ แบบนี้จะสิทธิ์อะไรจะไปว่าผู้ใหญ่ ทั้งที่ตัวเราเองไม่ฟังพ่อแม่ตั้งแต่แรก มาถึงบัดนี้ พึ่งรู้ว่าตัวเองเลวจริง ๆ
          และผมว่า เด็กส่วนใหญ่ที่เล่นเกมจนติด เป็นเหมือนผม

          หากคนที่เล่นเกมคิดได้อย่างท่าน gi_nen เด็กไทยคงไม่เป็นแบบนี้หรอกครับ มันจะคิดได้ เมื่อเกือบสายไป หรือไม่ก็สายไปแล้ว หรือต้องมีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ ยกเว้นอยู่ดี ๆ มันคิดได้เอง ซึ่งนั้นก็ยาก
          มองว่าการที่จะให้คนเล่นเกมบอกสิ่งดีๆที่ได้จากการเล่นคงเป็นการยากสำหรับสังคมไทยครับ เนื่องจากผู้ใหญ่มักจะถูกเสมอๆ ถึงไม่ถูกก็จะทึกทักว่ามันถูกนั่นแหละ บ้านเราการที่เด็กไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่มักจะถูกมองว่าเป็นเด็กไม่ดี ไม่เรียบร้อย แต่ถามว่า "ถ้าสิ่งที่ผู้ใหญ่บอกเป็นสิ่งผิดมหันต์ในแง่ของคุณธรรมหรือการดำเนินชีวิต เด็กต้องเชื่อฟังหรือไง" ผมเองก็ทะเลาะกับแม่บ่อยเวลานั่งเล่นเกมนานๆ (วันหยุด) แม่มักจะบอกว่า ผมไร้สาระ หัดทำอะไรที่มันเป็นสาระบ้าง ซึ่งก่อนมาันั่งเล่นผมก็ทำงานของตัวเองเสร็จหมดแล้วถึงมาเล่น และทำอย่างรวดเร็วด้วยเช่นกัน ผมก็มักจะย้อนถามไปเสมอว่าแล้ว คำว่า สาระของแม่มันคืออะไร บอกหน่อยได้มั้ย คือการใช้เวลาทั้งวันหมดไปกับงานบ้านไม่กี่อย่าง รึเปล่า? หรือมานั่งดูละครหลังข่าวรึเปล่า? เวลาเราทำอะไรดีๆ ก็ไม่มอง มองแต่สิ่งที่ไม่ดี เวลาบอกสิ่งดีๆให้ลองทำลองคิด ก็ไม่เอา จะเอายังไงกัน ซึ่งตรงนี้ท่านก็ตอบผมไม่ได้เช่นกัน และผมก็อดคิดไม่ได้ว่า "ต่างคนต่างไม่เคารพความคิดเห็นกันและกัน แล้วจะให้ฟังกันได้อย่างไร"
          ผู้ใหญ่ในเมืองไทยชอบที่จะให้เด็กทำตาม แต่ไม่ชอบที่จะให้เด็กคิดเอง ถ้าคิดเองก็จะถูกติเสมอๆ จนเด็กหมดความคิดสร้างสรรค์ไป จริงๆผมอยากให้เด็กๆเป็นอิสระทางความคิด ไม่ใช่ต้องทำตามผู้ใหญ่ตลอดเวลา ผู้ใหญ่ควรจะอยู่ในฐานะของ "ผู้ให้คำแนะนำ สั่งสอน" ไม่ใช่ "สั่งการ และยัดเยียด" ไม่งั้นก็อยู่กันไปอย่างนี้แหละ ถามว่าไปห้ามนู่นห้ามนี่ คนมันจะฟังมั้ย ห้ามบ่อยๆเข้า คนจะรู้สึกต่อต้านนานๆเข้าก็ไม่ฟัง ถ้าผู้ใหญ่เป็นผู้ให้คำแนะนำสั่งสอน เราคิดว่าเด็กจะฟังหรือไม่ ลองคิดดูกันครับ ขนาดผู้ใหญ่ห้ามกันเองยังไม่ฟังกันเลยนับประสาอะไรกับเด็ก
          ถ้าให้ผมไปสอนเด็กๆ ผมก็จะทำแค่ให้คำแนะนำ บอกข้อดีข้อเสีย ขอดีเป็นอย่างไร ข้อเสียเป้นอย่างไร ผลที่ได้จกาการทำเป้นอย่างไร แล้วให้เด็กเลือกตัดสินใจเอง แต่จะไม่บังคับ สั่งการ ในสิ่งที่ไม่จำเป็นจริงๆ "เพราะเด็กไม่ใช่ทหาร แต่เป็นพลเรือนครับ"

          ในส่วนของพ่อแม่เด็ก ผมมองว่าปัจจุบันส่วนใหญ่ พ่อแม่เด็กไม่ได้มีกิจกรรมร่วมกับลูกเท่าที่ควร เช้าไปทำงาน เย็นไปรับลูกแล้วก็กลับบ้าน วันหยุดส่งเด็กไปเรียนพิเศษ ปิดเทอมเอาไปอยู่กับญาติๆ เวลาจะไปเที่ยวก็พาไป แต่กลับบังคับให้อยู่กับที่พักหรือใกล้ๆที่พัก ไม่เคยพาออกไปเปิดหูเปิดตานอกที่พักเท่าไร มองๆดูแล้วเดี๋ยวนี้เป็นเช่นนี้จริงๆ พาโตขึ้นมาหน่อย ก็บังคับให้ไปเรียนพิเศษ กวดขันให้ทำคะแนนสอบสูงๆเข้ามหาลัยดีๆ ทำไปเพื่ออะไรครับ พ่อแม่จะให้เด็กเรียนแบบนี้เพื่ออะไร หาได้มีความรู้ใส่กะโหลกไม่ นอกจากวิธีทำข้อสอบ "เรียนสูงๆเพื่อหาความรู้ รึ เรียนสูงๆเพื่อให้ได้งานเงินเดือนดีๆ" ทักษะในการใช้ชีวิตกลับไม่ค่อยสนใจ

          เข้าใจว่าพ่อแม่เด็กตั้งใจทำงานหาเงินให้ลูกๆสบาย พอกลับมาบ้านเห็นลูกไม่อ่านหนังสือ ไม่รับผิดชอบงานของตัวเอง หรือกลับมาเจอนั่งเล่นเกมอยู่ ก็ต้องหัวเสียเป็นธรรมดา แต่ถ้าใจเย็นลงสักนิด ไปอาบน้ำให้สบายๆ แล้วค่อยมาคุยกับลูกๆโดยที่ไม่เอาอารมณ์มาคุย ผมว่าเด็กจะรู้สึกดีๆและศรัทธาในตัวพ่อแม่แบบนี้มากกว่าครับ แล้วเด็กจะเชื่อฟังไปเอง

          ออกทะเลรึเปล่าเนี่ย

          Comment


          • #35
            Originally posted by gi_nen View Post
            มองว่าการที่จะให้คนเล่นเกมบอกสิ่งดีๆที่ได้จากการเล่นคงเป็นการยากสำหรับสังคมไทยครับ เนื่องจากผู้ใหญ่มักจะถูกเสมอๆ ถึงไม่ถูกก็จะทึกทักว่ามันถูกนั่นแหละ บ้านเราการที่เด็กไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่มักจะถูกมองว่าเป็นเด็กไม่ดี ไม่เรียบร้อย แต่ถามว่า "ถ้าสิ่งที่ผู้ใหญ่บอกเป็นสิ่งผิดมหันต์ในแง่ของคุณธรรมหรือการดำเนินชีวิต เด็กต้องเชื่อฟังหรือไง" ผมเองก็ทะเลาะกับแม่บ่อยเวลานั่งเล่นเกมนานๆ (วันหยุด) แม่มักจะบอกว่า ผมไร้สาระ หัดทำอะไรที่มันเป็นสาระบ้าง ซึ่งก่อนมาันั่งเล่นผมก็ทำงานของตัวเองเสร็จหมดแล้วถึงมาเล่น และทำอย่างรวดเร็วด้วยเช่นกัน ผมก็มักจะย้อนถามไปเสมอว่าแล้ว คำว่า สาระของแม่มันคืออะไร บอกหน่อยได้มั้ย คือการใช้เวลาทั้งวันหมดไปกับงานบ้านไม่กี่อย่าง รึเปล่า? หรือมานั่งดูละครหลังข่าวรึเปล่า? เวลาเราทำอะไรดีๆ ก็ไม่มอง มองแต่สิ่งที่ไม่ดี เวลาบอกสิ่งดีๆให้ลองทำลองคิด ก็ไม่เอา จะเอายังไงกัน ซึ่งตรงนี้ท่านก็ตอบผมไม่ได้เช่นกัน และผมก็อดคิดไม่ได้ว่า "ต่างคนต่างไม่เคารพความคิดเห็นกันและกัน แล้วจะให้ฟังกันได้อย่างไร"
            ผู้ใหญ่ในเมืองไทยชอบที่จะให้เด็กทำตาม แต่ไม่ชอบที่จะให้เด็กคิดเอง ถ้าคิดเองก็จะถูกติเสมอๆ จนเด็กหมดความคิดสร้างสรรค์ไป จริงๆผมอยากให้เด็กๆเป็นอิสระทางความคิด ไม่ใช่ต้องทำตามผู้ใหญ่ตลอดเวลา ผู้ใหญ่ควรจะอยู่ในฐานะของ "ผู้ให้คำแนะนำ สั่งสอน" ไม่ใช่ "สั่งการ และยัดเยียด" ไม่งั้นก็อยู่กันไปอย่างนี้แหละ ถามว่าไปห้ามนู่นห้ามนี่ คนมันจะฟังมั้ย ห้ามบ่อยๆเข้า คนจะรู้สึกต่อต้านนานๆเข้าก็ไม่ฟัง ถ้าผู้ใหญ่เป็นผู้ให้คำแนะนำสั่งสอน เราคิดว่าเด็กจะฟังหรือไม่ ลองคิดดูกันครับ ขนาดผู้ใหญ่ห้ามกันเองยังไม่ฟังกันเลยนับประสาอะไรกับเด็ก
            ถ้าให้ผมไปสอนเด็กๆ ผมก็จะทำแค่ให้คำแนะนำ บอกข้อดีข้อเสีย ขอดีเป็นอย่างไร ข้อเสียเป้นอย่างไร ผลที่ได้จกาการทำเป้นอย่างไร แล้วให้เด็กเลือกตัดสินใจเอง แต่จะไม่บังคับ สั่งการ ในสิ่งที่ไม่จำเป็นจริงๆ "เพราะเด็กไม่ใช่ทหาร แต่เป็นพลเรือนครับ"

            ในส่วนของพ่อแม่เด็ก ผมมองว่าปัจจุบันส่วนใหญ่ พ่อแม่เด็กไม่ได้มีกิจกรรมร่วมกับลูกเท่าที่ควร เช้าไปทำงาน เย็นไปรับลูกแล้วก็กลับบ้าน วันหยุดส่งเด็กไปเรียนพิเศษ ปิดเทอมเอาไปอยู่กับญาติๆ เวลาจะไปเที่ยวก็พาไป แต่กลับบังคับให้อยู่กับที่พักหรือใกล้ๆที่พัก ไม่เคยพาออกไปเปิดหูเปิดตานอกที่พักเท่าไร มองๆดูแล้วเดี๋ยวนี้เป็นเช่นนี้จริงๆ พาโตขึ้นมาหน่อย ก็บังคับให้ไปเรียนพิเศษ กวดขันให้ทำคะแนนสอบสูงๆเข้ามหาลัยดีๆ ทำไปเพื่ออะไรครับ พ่อแม่จะให้เด็กเรียนแบบนี้เพื่ออะไร หาได้มีความรู้ใส่กะโหลกไม่ นอกจากวิธีทำข้อสอบ "เรียนสูงๆเพื่อหาความรู้ รึ เรียนสูงๆเพื่อให้ได้งานเงินเดือนดีๆ" ทักษะในการใช้ชีวิตกลับไม่ค่อยสนใจ

            เข้าใจว่าพ่อแม่เด็กตั้งใจทำงานหาเงินให้ลูกๆสบาย พอกลับมาบ้านเห็นลูกไม่อ่านหนังสือ ไม่รับผิดชอบงานของตัวเอง หรือกลับมาเจอนั่งเล่นเกมอยู่ ก็ต้องหัวเสียเป็นธรรมดา แต่ถ้าใจเย็นลงสักนิด ไปอาบน้ำให้สบายๆ แล้วค่อยมาคุยกับลูกๆโดยที่ไม่เอาอารมณ์มาคุย ผมว่าเด็กจะรู้สึกดีๆและศรัทธาในตัวพ่อแม่แบบนี้มากกว่าครับ แล้วเด็กจะเชื่อฟังไปเอง

            ออกทะเลรึเปล่าเนี่ย
            ตรงนี้รู้สึกผมกับท่านจะถูกเลี้ยงมาไม่เหมือนกันนะครับ ของผมสอนหมด ไม่ห้ามเล่นเกมด้วย ทั้งทำงาน ทำการบ้านให้เสร็จก่อนค่อยเล่น หรือช่วงสอบ ลดเกมลงก่อน สอบแล้วปิดเทอมค่อยเล่น อารายแบบนี้ แต่ผมไม่เคยทำได้เลย วัน ๆ จะเล่นเกมท่า่เดียว ไม่ยอมทำอะไร บ้านก็ไม่อยากกลับ เงินเก็บก็เอาไปเล่นเกมจนหมด จนมารู้ตัวว่าคุุ้มตัวเองไม่ได้ เกือบจะได้เรียนใหม่เพราะเกมซะด้วยซ้ำ กว่าจะมาคิดได้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็เกือบจะแย่ซะแล้ว ช่วงนั้นไม่กล้าจะเล่นเกมเลย จนได้ร้อง "อ้อ ไม่เล่นเกม มันดีแบบนี้เอง" นี้คือด้านที่ผมมองเด็กที่ติดเกมครับ เพราะผมเป็นแบบนั้น

            ผมยอมรับว่าส่วนใหญ่ เพราะส่วนใหญ่ไม่เคยเล่นเกมมา ถ้าอย่างเรา ๆ ที่เคยเล่นมา ก็ยังเห็นประโยชน์มันบ้าง ไม่มากก็น้อย เรื่องนี้ ไม่ค่อยเป็นปัญหากับลูกมากหนัก ถ้าผมมีลูก เห็นลูกเล่นเกม ผมก็คงจะเล่นด้วย แต่ผู้ใหญ่รุ่นพ่อรุ่นลุงรุ่นอาพวกเรานี้สิ เค้าไม่ค่อยจะรู้เรื่องพวกนี้ซักเท่าไร มองด้านเสียเยอะ ๆ มองด้านดี ๆ นิดเดียว เพราะส่วนใหญ่เป็นแบบนั้น เหมือนที่ท่านว่าไว้ แต่ยังไง ๆ ผมก็ยังมองว่า เด็กต้องเชื่อฟังคำสั่งของผู้ใหญ่อยู่ดี ผมไม่ได้มองว่าเด็กที่ไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่ไม่ดี แต่ถ้ามีเหตุผลดีพอ เช่น บอกให้ไปทำงาน หรือการบ้านให้เสร็จก่อนค่อยเล่น (กรณีของท่าน ตรงนี้คงใช้ไม่ได้ แม่ท่านโหดมาก) พอทำเสร็จแล้วค่อยมาเล่น คงไม่มีใครว่า (แต่ผมไม่ทำ เหอ ๆ) หรือ ดึกแล้ว เลิกเล่นแล้วนอนได้แล้ว ถ้าบอกว่าเด๋ว อีกสิบนาทีเลิกเล่น แล้วสิบนาทีเลิกเล่นไปนอนจริง ๆ แบบนี้ผมก็ออกแนวชมซะด้วยซ้ำ ไม่ได้เอาเกมเป็นใหญ่ (แบบผม) แต่ถ้าเป็นอีกแนว เช่น เดี๋ยว ช่วงนี้ขายของดี เดี๋ยวช่วงนี้ล่าบอสมัน เด๋วอีกแป๊บนึ่ง หนักสุดคือ อย่ามายุง บอกเเดี๋ยวอย่างดี แต่ล่อไปอีกอย่าง ชม. หรือบ้างคนอาจจะถึงเช้าด้วยซ้ำ แบบนี้ผมมองว่าน่าถีบครับ (เพราะผมโดนพ่อถีบมาแล้ว ยังไม่ถึง ชม.เลย โดนซะแระ แต่วันต่อมาก็เล่นตามปกติ หุหุ)

            ส่วนตอนท้ายผมก็มองเช่นท่านเหมือนกัน แต่ยังไงเด็กก็ต้องเข้าใจผู้ใหญ่ด้วย จะให้ผู้ใหญ่เข้าใจเด็กฝ่ายเดียวก็ไม่ได้
            ถ้าผมเป็นพ่อ กลับมาเจอลูกนั่งเล่นเกมอยู่ สิ่งที่ผมอยากให้ลูกทำก็คือ ทักทายหน่อย ไม่ใช่ว่า จะเล่นอย่างเดียว ไม่สนใจคนรอบข้างเลย พอจะเข้าไปคุยด้วย ก็ืทำน่าเซ็ง ๆ ดูออกว่ารำคาญ ไม่อยากจะคุยด้วย ถามหลายคำตอบคำเดียว ถ้ากรณีแบบนี้ ไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่ทำตัวออก***ง
            ส่วนเรื่่องไปเปิดหูเปิดตา ผมว่าถ้าชวนละก็ พ่อแม่ก็คงพาไปนะ (ผมขอพ่อแม่ พ่อกับแม่ผมก็พาไปจริง ๆ นะ แต่นานหน่อย กว่าจะว่าง) แต่ถ้าถึงกับขอแล้วไม่พาไปนี้ ผู้ใหญ่แน่นอนที่ผิด

            เรื่องนี้ก็คงเถียงกันไม่จบหรอกครับ เพราะต่าง คนต่างวัย ต่างไม่เข้าใจกันและกัน ปัญหาแบบนี้ ยังไง ๆ ก็ไม่จบ แถมไม่มีทางออกให้กับทั้งสองทางด้วย
            พื้นฐานที่มาจากคนในครอบครัว ดูยังไง ๆ ก็สำคัญที่สุด ดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ก็คงไม่มีปัญหา แต่ผมไม่เคยเห็นตัวอย่างแบบนี้เลย พูดจริง ๆ เคยเห็นแต่ในหนัง กับ TV ในชีวิตจริง ยังไม่เคยเห็นแบบเต็มสองตา ถ้าใครเติมโตมาในครอบครัวที่ดี ๆ ละก็ คนจะโชดดีไม่น้อยเลย
            Last edited by TaO_OaT; 8 May 2008, 19:04:20.

            Comment


            • #36
              ทำให้เกรดตก เสียการเรียน เสียเวลา เสียแฟน เสียเงิน เครียด กดดัน หมกมุ่น

              อะนะ ฮ่าๆ นี้แหละครับ ประโยชน์ของเกมส์ ที่ผมเล่น

              Comment


              • #37
                ผมเล่นเกมแก้เบื่อ ฆ่าเวลา ระบายความเครียด

                Comment


                • #38
                  เล่นเพื่อผ่อนครายความเครียด หรือเครียดกว่าเดิมดี 555

                  Comment


                  • #39
                    ทำให้โลกพัฒนาครับ อิอิ

                    Comment


                    • #40
                      1. มันส์ครับ

                      2. ทำให้มีความสนใจในบางเรื่องเพิ่มครับ อย่างเช่น สถานที่ในเกม ปืน หรือประวัติศาสตร์(เกมสงคราม)

                      3. ใช้เป็นที่ระบายอารมณ์ได้ครับ แบบเวลาโมโห หรืออารมณ์ไม่ดี ยิงบอท คลายเครียดได้ครับ ดีกว่าทำลายข้าวของ หรือคนอื่น

                      4. ได้ภาษาและทักษะการฟังภาษาครับ

                      5. ได้สนุกเฮฮาร่วมกับเพื่อนฝูงครับ (เกมที่เล่น online ได้)

                      6. ได้ทดสอบการ์ดจอครับ

                      Comment


                      • #41
                        1.ได้ภาษานิดๆ
                        2.สนใจบางอย่างเพิ่ม เช่น อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ เล่นมันก็ต้องหาข้อมูลจริงมะ
                        3.สนุก
                        4.อารมณ์รุนแรงเวลาเล่นไม่ผ่านด่าน-*-

                        เน้นออพไลน์นะส่วน ออนไลน์นั้นมีข้อเสียเยอะกว่าข้อดี
                        ทำให้เกรดตก เสียการเรียน เสียเวลา เสียแฟน เสียเงิน เครียด กดดัน หมกมุ่น
                        ตามนั้นเลย

                        Comment


                        • #42
                          ผมเล่นแล้วสนุก มีควาสุกเพลินไม่ต้องคิดเรื่องอื่นที่กดดัน แต่เวลาเจอเกรียนก้อทให้อารมเสียเหมือนกัน ขอเสียก้อมีเยอะนะ รุ้แต่ก้อไม่เลิก ทำไงได้ใจมันรัก5555

                          Comment


                          • #43
                            เล่นเกมที่มันยิงๆ เเล้วสะใจ ระบายอารมณ์ครับ

                            Comment

                            Working...
                            X